تمرین زندگی مبتنی بر "باور جدید نسبت به خدا" در ماه شعبان

به گزارش واحد خبری کانون شیفتگان حضرت قائم (عج) به نقل از تسنیم ،  به مجموع برداشت‌ها در حوزه معنویت و اسلام اشاره کرد و گفت: لزوم پرداخت ایجابی به معنویت، استفاده از دعا و آیات قرآن برای فهم معنویت دین‌مدار و لزوم بازشناخت خدا در آیات و روایات، مسائل بسیار مهمی هستند که اگر توجه لازم به آن نشود، مجموع معنویت ما را دچار مشکل خواهد کرد.

شیخ الاسلامی بر لزوم توجه به ماه رجب، شعبان و رمضان تأکید کرد و اظهار داشت: دقت در بهره‌وری از این سه ماه مبارک، ما را به برداشتی رساند که بر اساس آن می‌توانیم یک خیزش معنوی را در این سه ماه ایجاد کنیم و در اثر آن، معرفت و عمق‌بخشی به رفتارهای معنوی ما ایجاد خواهد شد.

پژوهشگر سبک زندگی به استفاده از فرمایش مقام معظم رهبری در خصوص ضرورت بهره بردن از ایام پر خیر سه ماه رجب، شعبان و رمضان اشاره کرد و ادامه داد: ایشان در سخنانی تأکید فرمودند که «سه ماه رجب، شعبان و رمضان می‌تواند یک بهار معنویت باشد.»

او تصریح کرد: با وام‌گیری از این عبارت ارزنده رهبر معظم انقلاب، طرحی را در دفتر تبلیغات اسلامی به نام طرح «بهار معنویت» آغاز کردیم. در این طرح سعی بر این است که در سه ماه رجب، شعبان و رمضان در حد امکان برای مخاطب  که مجموعه افراد جامعه هستند، توجه ویژه به اعمال عبادی ایجاد شود و با استفاده از متون دعا، فهم جدیدی از معنویت خدامحور پدید آید.

کارشناس سبک زندگی خیزش و بیداری را اولین بخش طرح «بهار معنویت» معرفی کرد و گفت: بهار معنویت سه مرحله دارد که در مرحله اول خیزش و بیداری مد نظر است، چنانکه خداوند متعال می‌فرماید: «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ؛ (به مردم) بگو من یک موعظه بیشتر برای شما ندارم: برخیزید و بیدار شوید.» بنابراین گام نخست هر معنویتی، بیداری است.

شیخ الاسلامی، ایجاد معرفت در میان مردم جامعه را گام دوم طرح معرفی کرده و خاطرنشان کرد: نگرش در گام دوم این بوده که برای مردم ایجاد معرفت شود. به این معنا که افراد متوجه معنای عبادت باشند و بدانند چگونه باید این معانی را از متن دعا کشف کرده و به آنها بپردازند.

او خاطرنشان کرد: اگر مردم بیدار شوند و معنای عبادت را درک کنند، از عمل عبادی خود احساس شادی و نشاط خواهند کرد. برخلاف آنچه که امروز در جامعه روی می‌دهد؛ یعنی بسیاری از افراد نماز و روزه و سایر اعمال عبادی را انجام می‌دهند، اما این کار برای آنها سخت است؛ عبادت نه تنها عامل شادی و نشاط و آرامش آنها نیست، بلکه نوعی سختی و زحمت دارد. این در حالی است که معنای عبادات در منطق دین، شادی و نشاط است، نه سختی و زحمت.